МРТАВ ИЗНУТРА / ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΠΕΘΑΜΕΝΟΣ

Από μέσα πεθαμένος

(Κλέων Τριανταφύλλου)

Τον καιρό που μ’ αγαπούσες με ρωτάς ένα πρωί

στην κουβέντα μας επάνω τ’ είναι άραγε η ζωή

τότε γύρισα και σού ’πα γι’ άλλους είναι το κρασί

γι’ άλλους δόξα γι’ άλλους πλούτη μα για μένα είσαι εσύ

γι’ άλλους δόξα γι’ άλλους πλούτη μα για μένα είσαι εσύ

Τώρα που άλλαξε η καρδιά σου κι έναν άλλο αγαπάς

απορείς μου λεν ακόμη η δική μου πως χτυπά

μήπως τάχα σαν κι εμένα δεν είν’ άνθρωποι πολλοί

από μέσα πεθαμένοι και απόξω ζωντανοί

από μέσα πεθαμένοι και απόξω ζωντανοί

Мртав изнутра

(Клеон Трандафилу)

Једном, када си ме волела, питала си ме једног јутра,

током разговора, шта је живот.

Ја сам се тада окренуо ка теби и рекао да је за неке то вино,

за друге је то слава, за треће је то богатство, а за мене то си ти.

За друге је то слава, за треће је то богатство, а за мене то си ти.

Сада кад се твоје срце променило и кад волиш другог,

питам се како моје и даље куца.

Можда има још неких као што сам ја –

мртав изнутра, жив споља.

Мртав изнутра, жив споља.  

(превео Гаврило Дошен)