МРЗИМ СВАКОГА / I HATE EVERYBODY

I Hate Everybody

(Ashley Nicolette Frangipane)

 

I'm my own biggest enemy

Yeah, all my empathy's a disaster

Feelin' somethin' like a scaly thing

Wrapped too tightly 'round my own master

My friends are gettin' bored of me

Sayin' I fell in love with a stranger

I don't know what they all think of me

But in reality, I don't even

 

Remember anything but thinkin' you're the one

And I can force a future like it's nothing

 

So I'll just hate everybody

Well, then why can't I go home without somebody?

And really, I could fall in love with anybody who don't want me

So I just keep sayin' I hate everybody

But maybe I, maybe I don't

 

I know I've got a tendency

To exaggerate what I'm seein'

And I know that it's unfair of me

To make a memory out of a feelin'

It's 'cause I notice every single thing

That's ever happening in the moment

And I don't know why it's consumin' me

Because honestly, all I know is

 

Infatuation's observation with a cause

But none of it is love, so while I'm waitin' for it

 

I'll hate everybody

Well, then why can't I go home without somebody?

And really, I could fall in love with anybody who don't want me

So I just keep sayin' I hate everybody

But maybe I, maybe I don't

 

If I could make you love me

Maybe you could make me love me

And if I can't make you love me

Then I'll just hate everybody

 

Everybody

Well, then why can't I go home without somebody?

And really, I could fall in love with anybody who don't want me

So I just keep sayin' I hate everybody

But maybe I, maybe I don't

 

Мрзим свакога

(Ешли Николет Франџипани)

 

Ја сам себи највећи непријатељ,

да, сва моја емпатија је катастрофа.

Осећам нешто као крљушт

превише чврсто умотану око мог господара.

Пријатељима сам досадио

причајући да сам се заљубио у странкињу.

Не знам шта мисле о мени,

али, у ствари, чак се ни...

 

не сећам ничега осим што мислим да си ти та

и могу да се натерам да замишљам будућност као да то није ништа.

 

Тако да ћу мрзети свакога,

али зашто онда не могу да идем кући без некога?

И заиста, могао бих да се заљубим у било кога ко ме не жели,

тако да само стално говорим да мрзим свакога,

али можда, можда и не...

 

Знам да имам склоност

да преувеличавам оно што видим

и знам да је то неправедно од мене,

да стварам успомене од осећања.

То је зато што примећујем сваку ствар,

то се увек дешава у неком тренутку

и не знам зашто ме то исцрпљује,

јер искрено, све што знам је

 

да је залуђеност опажање са узроком,

али ништа од тога није љубав, па док је чекам

 

мрзећу свакога,

али зашто онда не могу да идем кући без некога?

И заиста, могао бих да се заљубим у било кога ко ме не жели

тако да само стално говорим да мрзим свакога,

али можда, можда и не...

 

Кад бих могао да те натерам да ме волиш,

можда би могла да ме натераш да волим себе,

а ако не могу да те натерам да ме волиш,

онда ћу мрзети свакога.

 

Сакога.

Па зашто онда не могу да идем кући без некога?

И заиста, могао бих да се заљубим у било кога ко ме не жели

тако да само стално говорим да мрзим свакога,

али можда, можда и не...

 

(превео Гаврило Дошен)