Tuesday, July 9, 2019

ТРИ БИЛБОРДА ИСПРЕД ЕБИНГА У МИСУРИЈУ / THREE BILLBOARDS OUTSIDE EBBING, MISSOURI


Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

Jason, Willoughby here. I'm dead now, sorry about that. There's something I wanted to say to you that I never really said when I was alive. I think you've got the makings of being a really good cop, Jason, and you know why? Because, deep down, you're a decent man. I know you don't think I think that, but I do, dipshit. I do think you're too angry though, and I know it's all since your dad died and you had to go look after your mom and all, but as long as you hold on to so much hate, then I don't think you're ever going to become, what I know you want to become – a detective. 'Cause you know what you need to become a detective? And I know you're gonna wince when I say this, but what you need to become a detective is love.

Because through love comes calm, and through calm comes thought. And you need thought to detect stuff sometimes, Jason. It's kinda all you need. You don't even need a gun. And you definitely don't need hate. Hate never solved nothing, but calm did. And thought did. Try it. Try it just for a change. No one'll think you're gay. And if they do, arrest 'em for homophobia! Won't they be surprised! Good luck to you, Jason. You're a decent man, and yeah you've had a run of bad luck, but things are gonna change for you. I can feel it.

Три билборда испред Ебинга у Мисурију
(Мартин Мекдона)

Џејсоне, ја сам, Вилоби. Мртав сам, извини. Има нешто што сам хтео да ти кажем, а никада ти нисам рекао док сам био жив. Мислим да у теби има материјала да будеш стварно добар полицајац, Џејсоне, а знаш зашто? Зато што си, негде дубоко у себи, ти пристојан човек, знам да мислиш да ја, у ствари, не мислим тако, али ја то заиста мислим, сероњо. Такође мислим и да си препун беса и знам да је то све од како ти је умро тата, па си ти морао да бринеш о мами и све то, али, докле год у себи будеш држао толику мржњу, мислим да никад нећеш постати оно што знам да желиш да постанеш – детектив. Јер, знаш шта ти треба да постанеш детектив? И знам да ћеш сад да се штрецнеш кад ти ово кажем, али оно што ти треба да постанеш детектив јесте љубав.

Зато што кроз љубав долази смиреност, а кроз смиреност долазе јасне мисли. А да би некад нешто открио, требају ти јасне мисли, Џејсоне. То је, заправо, све што ти треба. Не треба ти чак ни пиштољ. А дефинитивно ти не треба мржња. Мржња никада није решила ништа, али смиреност јесте. И јасне мисли јесу. Пробај. Пробај, макар само за промену. Нико неће мислити да си због тога постао геј. А и ако помисле, ухапси их због хомофобије! Ал ће да се изненаде! Срећно ти било, Џејсоне. Ти си пристојан човек и да, пратила те је зла срећа, али ствари ће се променити у твом животу. Осећам то.


The Last Rose of Summer

'Tis the last rose of summer,
Left blooming alone;
All her lovely companions
Are faded and gone;

No flower of her kindred,
No rosebud is nigh,
To reflect back her blushes,
Or give sigh for sigh.

I'll not leave thee, thou lone one!
To pine on the stem;
Since the lovely are sleeping,
Go, sleep thou with them.

Thus kindly I scatter,
Thy leaves o'er the bed,
Where thy mates of the garden
Lie scentless and dead.

So soon may I follow,
When friendships decay,
And from Love's shining circle
The gems drop away.

When true hearts lie withered,
And fond ones are flown,
Oh! who would inhabit
This bleak world alone?

 
Последња ружа лета
(Томас Мур)

Последња је ружа лета
остала да цвета сама.
Све су њене љупке дрўге
избледеле и нестале.

Нема цвета њене врсте
нит' пупољка сличног нй,
кој' би такву румен узвратио
ил' на уздах уздахом одговорио.

Оставит' те нећу, ти самотна,
да тугујеш на петељци.
Јер све што је љупко спава,
иди и ти спат са њима.

Зато нежно разастирем
латице ти по кревету,
где из баште твоје дрўге
леже мртве, без мириса.

Тако и ја ћу их пратит'
када пријатељства иструну
и кад из љубави сјајног прстена
поиспада драго камење.

Када срца што се воле
једног дана сва стану
и сви што су драги нестану,
о, ко ће тада остати
на том свету суморном?

(превео Гаврило Дошен)


No comments:

Post a Comment