НЕКО КОГ САМ НЕКАД ЗНАО / SOMEBODY THAT I USED TO KNOW

Somebody That I Used to Know

(WouterDe Backer)

 

Now and then I think of when we were together

Like when you said you felt so happy you could die

Told myself that you were right for me

But felt so lonely in your company

But that was love and it's an ache I still remember

 

You can get addicted to a certain kind of sadness

Like resignation to the end

Always the end

So when we found that we could not make sense

Well you said that we would still be friends

But I'll admit that I was glad that it was over

 

But you didn't have to cut me off

Make out like it never happened

And that we were nothing

And I don't even need your love

But you treat me like a stranger

And that feels so rough

You didn't have to stoop so low

Have your friends collect your records

And then change your number

I guess that I don't need that though

Now you're just somebody that I used to know

Now you're just somebody that I used to know

Now you're just somebody that I used to know

 

Now and then I think of all the times you screwed me over

But had me believing it was always something that I'd done

And I don't wanna live that way

Reading into every word you say

You said that you could let it go

And I wouldn't catch you hung up on somebody that you used to know...

 

But you didn't have to cut me off

Make out like it never happened

And that we were nothing

And I don't even need your love

But you treat me like a stranger

And that feels so rough

You didn't have to stoop so low

Have your friends collect your records

And then change your number

I guess that I don't need that though

Now you're just somebody that I used to know

 

Somebody...

 

I used to know

That I used to know

 

Somebody...

 

Now you're just somebody that I used to know

 

Неко ког сам некад знао

(Вутер де Бакер)

 

Понекад мислим на време кад смо били заједно,

као онда кад си рекла да си толико срећна да би могла да умреш.

Рекао сам себи да си она права за мене,

али осећао сам се тако усамљен у твом друштву.

Али, то је ипак била љубав и још осећам бол због ње.

 

Можеш да постанеш зависан од одређене врсте туге,

као што је препуштање немоћи до краја,

увек до краја.

Кад смо видели да више нема смисла

рекла си да ипак можемо да будемо пријатељи,

али признајем да ми је било драго што је готово.

 

Али, није требало да ме тако одбациш

и да се понашаш као да се ништа није ни десило

и да смо ми били ништа.

Заправо мени уопште није потребна твоја љубав,

а ти ме третираш као странца

и то је баш грубо.

Ниси морала да се спушташ тако ниско

и да зовеш пријатеље да покупе твоје плоче

и да промениш број,

који ми, у ствари, више и не треба, јер

сад си само неко ког сам некад знао,

сад си само неко ког сам некад знао,

сад си само неко ког сам некад знао.

 

Понекад помислим колико пута си ме испалила,

али си ме наводила да поверујем како сам увек ја нешто учинио.

Не желим да живим тако,

да проучавам сваку реч коју си рекла.

А рекла си да можеш да пустиш све,

и не бих те ухватио да си опседнута неким ког си некада знала.

 

Али, није требало да ме тако одбациш

и да се понашаш као да се ништа није ни десило

и да смо ми били ништа.

Заправо мени уопште није потребна твоја љубав,

а ти ме третираш као странца

и то је баш грубо.

Ниси морала да се спушташ тако ниско

и да зовеш пријатеље да покупе твоје плоче

и да промениш број,

који ми, у ствари, више и не треба, јер

сад си само неко ког сам некад знао,

 

Неко...

 

ког сам некад знао...

некад знао...

 

Неко...

 

Сад си само неко ког сам некад знао.

 

(превео Гаврило Дошен)