Somebody
That I Used to Know
Now
and then I think of when we were together
Like
when you said you felt so happy you could die
Told
myself that you were right for me
But
felt so lonely in your company
But
that was love and it's an ache I still remember
You
can get addicted to a certain kind of sadness
Like
resignation to the end
Always
the end
So
when we found that we could not make sense
Well
you said that we would still be friends
But
I'll admit that I was glad that it was over
But
you didn't have to cut me off
Make
out like it never happened
And
that we were nothing
And
I don't even need your love
But
you treat me like a stranger
And
that feels so rough
You
didn't have to stoop so low
Have
your friends collect your records
And
then change your number
I
guess that I don't need that though
Now
you're just somebody that I used to know
Now
you're just somebody that I used to know
Now
you're just somebody that I used to know
Now
and then I think of all the times you screwed me over
But
had me believing it was always something that I'd done
And
I don't wanna live that way
Reading
into every word you say
You
said that you could let it go
And
I wouldn't catch you hung up on somebody that you used to know...
But
you didn't have to cut me off
Make
out like it never happened
And
that we were nothing
And
I don't even need your love
But
you treat me like a stranger
And
that feels so rough
You
didn't have to stoop so low
Have
your friends collect your records
And
then change your number
I
guess that I don't need that though
Now
you're just somebody that I used to know
Somebody...
I
used to know
That
I used to know
Somebody...
Now
you're just somebody that I used to know
Неко ког сам некад знао
Понекад мислим на време кад смо
били заједно,
као онда кад си рекла да си толико
срећна да би могла да умреш.
Рекао сам себи да си она права
за мене,
али осећао сам се тако усамљен
у твом друштву.
Али, то је ипак била љубав и
још осећам бол због ње.
Можеш да постанеш зависан од
одређене врсте туге,
као што је препуштање немоћи
до краја,
увек до краја.
Кад смо видели да више нема смисла
рекла си да ипак можемо да будемо
пријатељи,
али признајем да ми је било драго
што је готово.
Али, није требало да ме тако
одбациш
и да се понашаш као да се ништа није ни десило
и да смо ми били ништа.
Заправо мени уопште није потребна
твоја љубав,
а ти ме третираш као странца
и то је баш грубо.
Ниси морала да се спушташ тако
ниско
и да зовеш пријатеље да покупе
твоје плоче
и да промениш број,
који ми, у ствари, више и не
треба, јер
сад си само неко ког сам некад
знао,
сад си само неко ког сам некад
знао,
сад си само неко ког сам некад
знао.
Понекад помислим колико пута си
ме испалила,
али си ме наводила да
поверујем како сам увек ја нешто учинио.
Не желим да живим тако,
да проучавам сваку реч коју си
рекла.
А рекла си да можеш да пустиш
све,
и не бих те ухватио да
си опседнута неким ког си некада знала.
Али, није требало да ме тако
одбациш
и да се понашаш као да се
ништа није ни десило
и да смо ми били ништа.
Заправо мени уопште није
потребна твоја љубав,
а ти ме третираш као странца
и то је баш грубо.
Ниси морала да се спушташ
тако ниско
и да зовеш пријатеље да
покупе твоје плоче
и да промениш број,
који ми, у ствари, више и не
треба, јер
сад си само неко ког сам
некад знао,
Неко...
ког сам некад знао...
некад знао...
Неко...
Сад си само неко ког сам некад
знао.
(превео Гаврило Дошен)